กลับมาสู่โลกใบเดิม

"กลับมาสู่โลกใบเดิม"

ผมได้กลับมาสู่(ทาง)โลกอีกครั้ง
ฟังดูอาจเหมือนว่า
ผมนั่งยานอวกาศออกไปนอกโลกมา
แต่ทว่า เป็นทางธรรมมาสู่ทางโลกนั้นเอง

1 เดือนที่ผ่านมา
ผมไปอาศัยอยู่ใต้ชายผ้ากาสาวพัสตร์
ไปเป็นผู้ออกบวชจากเรือน
เพื่อทดแทนคุณบิดามารดา
เพื่อเรียนรู้ธรรมะ
และไปเรียนรู้ชีวิตของพระ
ว่าเขากิน อยู่ หลับ นอน กันยังไง
และทำอย่างไร ทำไมการเป็นพระ
ถึงเป็นวิถีที่จะหลุดพ้นจากกิเลส
ได้ดีที่สุด

1 เดือนนี้บางคนอาจจะคิดว่ามาก
บางคนอาจจะคิดว่าน้อยสำหรับการเป็นพระ
แต่ 1 เดือนนี้ มันก็ทำให้ผมหันมาสนใจพระพุทธศาสนา
ได้มากขึ้นเหมือนกัน

บวชวันแรก
ผมรู้สึกตื่นเต้น เหมือนเข้าโรงเรียนใหม่
ต่างสถานที่ ต่างการใช้ชีวิต ต่างสังคม
ทำให้ผมต้องเรียนรู้อะไรใหม่หมด
เริ่มตั้งแต่การนุ่งสบง และห่มจีวร

มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด
ใส่สบงวันแรก
ก็รู้กันอยู่ว่าพระ เขาห้ามใส่กางเกงใน
ผมก็เกรงว่า ผ้ามันจะหลุด
กลัวน้องชายจะออกมาทักทายโลกภายนอก
เลยต้องใส่ ผูกให้แน่นจนพุงปลิ้นเลย

ที่ยากกว่านั้นคือจีวร ผ้าผืนใหญ่เอามาห่มกาย
ม้วนมันเข้าไปจนเมื่อยมือ
ใช้เวลาเป็นอาทิตย์กว่าจะใส่คล่อง

ถ้าไม่นับความลำบากในการใส่แล้ว
ผมชอบที่มันแห้งเร็วมากก
ตากแปปเดียวก็แห้งแล้ว

พระไม่ต้องซื้อของมาฉัน
ไม่ต้องลงมือทำกับข้าวเอง
แต่ต้องเดินบิณฑบาตร
  
นี่ละสิ่งที่ฝึกสติและดูอารมณ์ของเรา ได้เป็นอย่างดี
เวลาบิณฑบาตรนั้น พระเขาห้ามสวมรองเท้า
เลยมีโอกาสเหยียบหิน เหยียบตะปู รวมถึงขี้หมาได้
ถ้าเราไม่ระวัง ไม่มีสติ เราจึงต้องคอยก้มมองต่ำ
จับจ้องทุกย่างก้าว ว่าพื้นนั้นมีอะไรมั้ย จะเหยียบโดนอะไรรึป่าว

ข้อห้ามหลายอย่างของพระ
ที่พระใหม่ๆคอยทำผิดบ่อยๆ
ก็คือ

พระห้ามยืนฉันน้ำ
ลืมตัวกันประจำเลยข้อนี้ ผมว่าก็ดีนะมันเลยเป็นการฝึกสติเรา
ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่

อีกอย่างก็คือ พระห้ามยืนฉี่
ปกติผู้ชายเราก็ยืนฉี่กันประจำ ต้องนั่งลงฉี่เหมือนผู้หญิงแรกๆก็ไม่ชินเหมือนกัน

พระฉันแล้ว จะลุกไปไหนไม่ได้ ถ้าลุกก็ห้ามกลับมาฉันอีก

ผู้หญิงประเคนของห้ามรับจากมือ ต้องหาอะไรมารองรับ

มีอีกหลายกฏ หลายข้อห้ามที่ผมได้เรียนรู้
ว่าการเป็นพระ มันก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด

มีอย่างนึงที่ผมรู้สึกตอนเป็นพระ ก็คือ
เออ สบายดีนะ ชีวิตที่อยู่กับปัจจุบัน
ไม่ต้องคิดถึงอดีต ไม่ต้องกังวลกับอนาคต
ดีซะจริงๆ

ตอนนี้ออกมาจากชีวิตแบบนั้นแล้ว
ผมก็ยังไม่แน่ใจกับอนาคตของผมอยู่เหมือนเคย
แต่ต่อจากนี้ผมจะพยายามเป็นคนที่มีสติในทุกการกระทำ
เรียนรู้อารมณ์ และระงับความรู้สึกที่บั่นทอนเราให้ได้
.
.
.
.
.

ไว้ผมจะกลับมาเล่า สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากการเป็นพระอีก

และจะถยอยเล่าเรื่องที่ผมไป wwoof ที่ญี่ปุ่นมา ให้จบ

(หวังว่าจะคอยตามอ่านกันนะครับ :P )